mualla hanimin muzik tarifleri

Yemeklerle muzik arasinda inanilmaz bir bag var inkar edilemeyen. Son zamanlarda Cagan Irmak'in filmi Issiz adam'da ve Elif Safak'in Araf kitabinda da bu konu islenmis yada kullanilmisti hatta.


Bende cok katiliyorum bu yaklasima. Mesela acili yemekler rock muzigi animsatir bana, tatlilar ask sarkilarini, eksiler buruk romantik sarkilari, yagli agir yemekler klasik muzik gibidir bazen:) bazi tadlar vardir yavan eksik avakado gibi, turk pop muzigi diye gecen zirvaliklarda(hepsini bir tutmak dogru olmaz ben sadece bir genelleme yaptim) oyle bir tad birakir iste damaginizda.


bazi tadlar sizi cocuklugunuza goturur elma sekeri yada pamuk helva gibi, bazen de bir sarki sanki damaginizda yayilan bir aroma gibidir. ruhun gidasi derler ya aynen oyle. yagmurlu gunde icilen sicacik bir kahve nasil sakinlestirirse insani bazi muziklerde o derece isitiverir insani.


O zaman yemek tarifi verir gibi muzik tarifi vereyim birazda..


Mesela isten yada okuldan gelmissinyorgun ve yalnizsin. Melankolik degilsin o anda ama huzunlusunde biraz. Tam zamanidir Leonard Cohen dinlemenin o halde. Agir agir ilerleyen melodisi yumusak ritmi ile tam bir sakinlestirici / dinlendirici olur Cohen. Yanina bir fincan kahve ve belkide los bir isik ile servis edilirse etkisi daha hos olur.


Diyelim ki neselisin, icin icine sigmiyor. ne yapsan az geliyor, paylasacak biride yok yaninda. O zaman tak kulakliklarini cik disari ve basla su listeyi dinlemeye.
Ska-P - el vals del obrero
prodigy - mindfields
cesare cremonini - Marmellata
Neffa - il mondo nuovo
Carlos Vives - La celosa


O gun sabahtan aksama kadar yagmur yagmis, hala da ciselemkte, aksamuzeri herkes isten donuyor sokaklar sacak altlarina saklanmaka mesgul yuzlerce binlerce insanla dolu. Sense bombos bir ruh hali icindesin. ne mutlusun ne uzgun o zaman icinde guzel sarkilar var meslea..
Gocce di memoria - Georgia
running up that hill - placebo
Chambao - Como el agua
Dolores O'Riordan - Ordinary day
Le peuple migreatur - Song of storm


Diyelim ki cok uzgunsunuz ama ne unutmak ne de teselli olmak istiyorsunuz. Dusunup iyice sindirmek yada alismaya calismak ta degil istediginiz. sadece oylece yurumek dusunmek istiyorsunuz o zaman yine kulakliginizla kalabaliklarin arasinda kaybolabileceginiz sekilde su recete onerilir.
Ich denk an dich - Nelly
I hate everything about you - Three days grace
Evanthia Rebutska - an umbrella over bosphorus
When i think of you - chris de burgh
Lucio Battisti - I giardini di marzo
Mauro di Maggio - Non ti voglio fermare


Bu tariflere daha eklenir.. ama o da ikinci yaziya:)

mind fusion

i feel alone
i like this feeling sometimes.
but when i dont know where you are
what you are doing,
when an idea of you having fun
somewhere with someone
i feel like i m useless.
that is not i dont want you
to be happy
but i cant help
the pain of being so far
i love to love you
but i hate to be refused
like i did nothing confused
never had something wrong to you
but never had your hands
strickly holding mine through

i m missing you
and i have a fiery telling me
that you miss me too
i hope i wasnt me
and i hope i havent known you
but i know you
and it is me
and i love you
but you dont ..

writing what i had in my mind
nothing done to make it art
just a very silly mind emptying
i m so creepy i know
ok i stopped blog

RIP survivor.

Sometimes i think i m not really under any emotional pressure or impression. It seems that i have a so hard heart but it is not about that. i dont know why i cant get deep and strict releations with the people or objects like the others do. But i realised that i am like a piece of rock sometimes when i face some sad conditions. I am not saying for all sad conditions but i m very calm and reactionless over the unexpected conditions. Our bird survivor (a.k.a. the gush/nameless) has died today in my hands. he was shaking and couldnt get to use his legs. he only could a weak try to fly which he wasnt so good at but that was all. didnt wanna eat or drink some water. meanwhile he was very good in the morning and i dont know what happened but he was like he was paralised.

Anyways we were together for last 3 years and nearly i was always feeding him but that was all i never tried to get an emotion to him and i never did one of those jibirish talks to him. now he is dead and laying on the floor of his cage death i have no intense or lightly feeling about him. rest in peace survivor, this time you couldnt survive but u deserved this name afterall.

i hope i wont have this feeling over people too someday. I felt bad about feeling nothing after a lost and i bet this would be a heavier feeling if that wasnt a bird.

rest in peace survivor.

My music producing disappointment

After all those years I have made my own albums at the end. Because i always buy or download an album and i generally like 30% of the songs of that. Actually it is 70% lose economically unused part.

So i decided to make my own albums which i have satisfaction of 100 % . There are 3 i can publish now but after a hard work i can publish 20 more in a day:) thank god i dont need musicians or studios to make an album..

Tribute to Breeze...

This is the first album i made for the spring season.. it is actually like a best of or gold ballads..



This is the second album that i made for the Italian songs.. there are lots of NEK songs in it but it has a reason you should believe me:)

And this last one is for the spanish songs.. They are not the best Spanish songs but you already know i have a reason to put them together:)


As it is clear sometimes however you spend a great effort, that wont bring you joy or happiness. This is kind of a destiny joke or a lifetime rule. You put a great effort, patience, and passion but it wouldn't work. At the end i had my albums done and sold only one. Actually the target achieved but the one who bought my albums didnt praise for that even once. .

my music producing then turned into a disappointment and i just have a memorial archieve which makes me melancolic when i listen them..

life is unfair and you never get to learn it. So dont worry or be fancy about learning this rule. You wont be able to........

P.S : All these album covers are made individually and havent ever used commercially.

Knidos - Datca

Knidos antik kenti Turkiye'nin guneybatidaki en uc noktasinda bulunuyor. Datça'dan 25 km kadar otede bir burunda bulunan antik kent antik cagda çiplak Afrodit heykeliyle meshurmus. Oyle ki diger sehirlerden bu heykeli gormeye gelirmis insanlar. Dunya'daki ilk ciplak tanrica heykelide oldukca ilgi cekici olsa gerek o zamanlar. Gunumzde bu heykel hala bulunamamis. Bir donem Amerika'li arkeologlar tarafindan arastirilan bolge daha sonra Turk arkeologlara birakilmis.

The ancient city "Knidos" is at the farest southwest part of the Turkey. It is a semi-island which is 25 km far from Datca. This city was said to be famous of first nude statue of Aphrodite in the ancient era. That statue is so famous that all people from other cities are used to come to see the nude beauty of the marble Aphrodite:) That statue hasn't been found yet although there are digging researches. American archeologist used to work at the area but now Turkish archeologist are continuing the research.

Şaraplarıyla ünlü Knidos bilim ve sanatta da ileri bir kentti. Tarihin büyük astronomi ve matematik bilimcisi Eudoksos ve ünlü ressam Polygnotos burada yaşadı

Knidos was used to be famous with its wines but also science and art was at a good level at the city. One of the most famous astronomist and mathematician Eudokos and a famous painter Polygnotos were lived in this city.

Bu tarihi sehre ailem ve kuzenlerimle gittim. Amacimiz hem tarihi bir sehrin kalintilarini gezmek hemde bir yanindan Akdenizi diger yanindan Ege denizini gorebildiginiz bu burnu gormek ve her iki denizde bir kac dakika arayla yuzebilmekti. Manzaranin guzelligine diyecek tek kelimemiz yok ama kiyidan denize girmek pek te ayni guzellikte degildi. Yosunlarla kapli deniz istedigimiz keyfi vermekten uzak kaldi. Ancak bir ara iskeleden o tertemiz denize atlamak biraz olsun oraya kadar gitmis olmamizin guzel yani oldu.

Milli park ve muze olarak tanimlanan bu kalinti alanina giris ucreti 10 YTL. Ancak ogrenci, ogretmen ve emekliler bu ucretten muaf tutulmus. Park icerisinde yemek yiyebileceginiz ve icecek alabileceginiz bir restoran disinda hicbir yer yok. ayrica Knidos yolu da virajlar ve bozuk satihlarla dolu dar bir yol oldugundan cok konforlu degil. Ancak yol kenarinda durup bakmak isteyeceginizessiz manzaralar ve agaclardan keciboynuzu (harnup) koparip tadina bakma imkaniniz var.

Sonunda bu guzel manzara esliginde buradan ayrilarak yuzmek istiyorum diyerek basimizin etini yiyen kuzenim icin Datca'ya donduk.

Datca yine az el degmis turistik beldelerimizden biri.. Bence bu avantajini uzak olusundan, yolunun virajli olusundan ve buraya gelmek icin gokova marmaris gibi daha populer tatil merkezlerinin icinden gecmek durumunda olusu sayesinde korumakta.

Son derece sakin bir tatil beldesi olan Datca emsallerine gore biraz daha da ucuz. Unlu sair CanYucel ve onun bu sehre aski sayesinde biraz daha unlenmis olmasi da bir gercek. Denizi son derece temiz ve kumu cok guzel. ayrica aksam satlerinde restoranlari kumsala tasarak cok degisik bir keyif veriyor.

I am the muffin man...

eFrom childhood to nowadays i have always loved muffins.. cream, marmelade, nuts, lemon, fruits, cocoa, etc.. every kind of muffins are welcome to my taste:) But i recognized that i have never make my own muffin.. That made me a little sad because i have always said that i am good at cooking..
Then i just started to search for receipts from internet and i was thinking to start with a simple one. then i found my recipe. and started to prepare my own muffin.. yummy!!!!

Unfortunately i forgot to take pics when i preare the flour but i will write my recipe here that would help:P Here is the;

ingredients (for 8 muffins)
70 g of butter
130 g of sugar
200 ml milk
250 g of flour
1 pck baking powder
1 pck baking soda
1 pck vanilla
2 eggs
a pinch of cocoa
100 g hazel nuts.

after baking to decorate
some nutella (depends on how much you want)
some balck berry jel
coconut powder

Preparation
Mix vanilla baking powder and soda int oflour and add sugar.
In an other cup mix the eggs, milk and melted butter.
then add the second mixture in first.
here is the hint .. dont mix too much if yu want good muffins.
then add the hazelnuts inside the mixture
pour it into muffin tray.
cook at 200°C about 13-18 minutes.

after they are cooked and cooled. put some nutella on them and then add some coconut powder and finally blackberry jel on them..


they were delicious:P

Ozgul's Departure...

Sometimes we don't even think somebody is leaving away from our lives till he or she goes away. We always think that our relationship will end forever. That is why we continuously postpone to do something together, share the time and the memories. But when the day comes, we unfortunately understand that we had a mistake to postpone to be together..

Departure of Ozgul is such a story for most of us. We all think that we would have more time together when she was around Izmir. Now she is leaving Izmir and going to settle at Bursa. We all can not say that would be bad for her of course but again we are some kind of upset. It is not for her leaving actualy as i mentioned upwards it is the regret of spending less time then we could with her.

Now she is going to work at Bosch at Bursa and we all hope she will be succesful and happy there. Best wishes for you Ozgul............

Pedallarin ardindan..

Oylesine bir kacis gibiydi gorunen.. Yada cilginlikti 70 km pedal cevirmek bazilarina gore.. Ama bana gore bir "keske"yi azaltmakti akip giden hayattan..

Ve aynen oyle oldu.. inanilmaz keyifle gectim yollardan.. sabah kahvalti yaparken Kordon'da Izmir'in gevregi ve sicacik taze cayla birlikte herseyi unuttum sadece martilarin cigliklari ve ise yetismeye calisan insanlarin sessiz sohbetleri dolasti aklimda.. sonra Korfezin etrafini dolastim tekerleri donerken bisikletimin..

Kimse tanimazdi beni boyle kimse olmazdi hayatimdan beni gorebilecek.. o yuzden rahattim alabildigine .. Hatta Guzelyali'da denize nazir bir agac altinda 1 saat kestirecek kadar rahattim..

Ardindan Inciralti'nda gelip gecenlerin biraz saskin biraz da garipseyen bakislarinin altinda oyle cimlere uzanmis koca bir sirt cantasi ve bisikletle golgenin keyfini surup denizi seyreden bir adam oluverdim..

Gunesin biraz hararetini azalttigina kanaat getirdigimde ciktim tekrar yola.. Urla yollari metre metre eksilmeye basladi. Yolda beni her goren arac nerdeyse bir el, korna yada far selami verdi.. Bisikletciye alisik olmayan yurttasim beni turist zanneti hic suphem yok orasindan.. cunku karsi yonden gelenler bu denli arkadas canlisi olurken benimle ayni yone gidenler daha cok arkamdan aci aci kornalar yada uzerime uzerime arabayi surmeler gibi sekillerde gosterdi sempatisini.. Ben kendimce bir sebep buldum bunada tabiki.. gidilen yon tatil yonu gelinen yon ise koca sehir.. stresini atanlar daha bi sempatiyle daha nazikce selam verirken henuz stresini atamayip bunun icin o yone gidenler buyuk sehrin stresini yansitti biraz:))

Yolda durakladigim yerdeki ilgi beni memleketimin insanini biraz daha sevmeye itti.. o mola verdigim yerde bana sattigi taze domates biberlerle sandvic hazirlayan teyze, "yahu kardesim bu sicakta yorma kendini gel ben seni arabamla gotureyim" diyen iyi niyetli amca.. Su almak icin durdugum koy bakkalinin onlar doguk degil deyip kendi ictigi sudan doldurmasi matarama.. Tatli insanlarin ulkesi yapti bir anda oyle okkali kufurler savurdugumuz kent krolarina inat..

Aksam saatlerinde bir son gayretle ulastim Alacati'ya.. Kamp kuracagim alan kamplara kapatilmisti.. bu haberle o yorgunluk ne kadar agir bir sekilde coktu omuzlarima anlatamam. Ama Jandarma arkadaslar sagolsun benim o caresiz yorgunlugumu gorunce bana bir yer gosterdiler. Esprili Astegmende son noktayi koydu "komutanim burada kamp yapmak yasak degil mi?" diye soran cavusun bu heves kirici sozune cevap olarak. "Oglum yasak tamam da kime sikayet edecekler burda kamp yapiyorlar diye?" Yurdum insani iste:)

Kamp icin kendime uygun bir zemin buldugum anda attim sirt cantasini yere ve basladim yerdeki taslari temizlemeye.. Hala o yorgunlukla bunlari nasil yaptigimi bilmiyorum ama bir kac dakika sonra cadirimi kurmaya baslamistim.. Eskiden ne zordu cadirlari kurmak.. simdi 10 dakika bile surmuyor.. ve tabiki benim aklima hep o hababam sinifindaki Badi Ekrem'in (Sener Sen) cadiri ters kurmus hali geliyor. Hakikaten nasil yapmislar onu oyle hala merak ederim bir gun o tip bir cadir bulup deneyecegim:)))

Bana uygun yer olarak gosterilen alan tam da Alacati Surf okullarinin oldugu koya 20 metre mesafedeydi o yuzden gun boyu kalabalik olsada gece ben ve karavanla surf yapmak icin gelen Fransiz komsularim kaliyorduk oralarda.

Ertesi gun deniz gunes ve oylece dinlenmeyle gecti.. Aksam uzeri de Alacati'nin merkezine bir ufak gezi koyuverdim.. Kucuk sirin bir yer Alacati.. sokaklari ve sakin insanlariyla ve de en onemlisi her araya sikistirilmis irili ufakli cay bahceleriyle son derece sevimli bir kasaba.. Antika pazari da gezmeye degr gercekten.. kendinize illaki birsey bulursunuz orada.. Ayrica ucuza su alabilceginiz kucuk marketleri de var:))) Kamp alanimin etrafinda su veya herhangi birsey alabilecegim bir yer olmadigi icin bu buyuk nimetti:)

Aksam kampta sakin bir gece jel isiticida demlenmis bir bardak cay biraz da cekirdek citlamaya.. uzun zamandir boylesine sade sakin bir zaman gecirmedigimin farkina varmanin huzuru ve icimde donup dolasan ve aklimin odalarinda beni uyusturan onca seyden Alacati'nin o meshur ruzgariyla hic ilgilenmeden gecen bir kac saat.. huzur..

Bir sonraki gun gunes erken saatte vurunca cadira uynamamak imkansizdi o yuzden kalktigim gibi giyip deniz sortumu ciktim cadirdan. havluyu atip kumsala orda devam etmek niyetiyle.. oyle de yaptim ama biraz uzatinca bu uykuyu sirtima her ne kadar koruma faktorlu gunes kremi surmus olsamda bir hayli yandim.. Bu yanmanin acisi cikmadan dolasmak lazim biraz diyerek attim kendimi yola.. otostopla ilica yoluna dustum. Su meshur Kumrucu Sevki'ye gitmeden geri donmek olmazdi.. Gidip o tadi kesfettikten sonra da bu fikri her kim aklima soktuysa (sanirim bir ara cnnturk'te "yol ustu lezzet duraklari" programinda gormustum) onlara bir tesekkur edip dolasmaya basladim ilicada. Bir sonraki gun de cesme de dolastim gunduzun o sicak saatlerinde..

Ayakustu sohbetler kahve icmeye cagirmalarla devam etti Fransiz komsularimla. Cok sempatik insanlardi ve cok insancil. Turkiye'yi cok seviyorlardi ve bu 4. gelisleriydi. Guzergahlarinda Efes Datca ve istanbul vardi daha sonrasi icin. Spor egitmeni olan Xavier sorf konusundaki hevesimi gorunce ogreteyim sana istersen dedi.. Benim icin bulunmaz nimetti bu ve hemen buyuk bir sevkle basladim derslere.. kisaca ve temel seyleri ogretti Xavier ama cok keyifliydi acikcasi. O board'in uzerinde yelkene hukmetemeye calisirlken ruzgar sizi bir kac metre suruklediginde aldiginiz hazzi cok az sey yasatir herhalde..

Oyle boyle derken bir kac gunluk macera sona erdi.. gitmek zor degildi.. bisikletle gitmek ise zordu.. bir cok kisinin delimisin sen sozlerine ragmen gitmek dah ada bir keyifliydi sanki.. Kendine meydan okurken birde o gidemezsin diyenlere meydan okumak gibi birseydi sanki.. Ama en cok kendinden kacisti gidisim.. dertlerimden askimdan ve caresizligimden.. kacinca degisir mi ? hayri degismedi degismeyecekti de ama ben biraz nefes alacaktim. derin derin de cektim icime..
yine olsa yine yaparim diyebilecegim birsey. Pisman degilim hakim bey.. Sizde kendinize boyle kacislar yapin bence.. gittiginizde herseye ragmen anlayacaksiniz ne demek istedigimi..

uzaklara pedal cevirmek

Gunu geldi artik.. yillardir gitmek icin hayal kurdugum ancak bir kac saat sonrasinda unutulmuslar arasinda yerini alan bir uhde.. Bisikletle sahil turu.. Bu hafta neendir bilinmez! karar verdim. Maddi olarak zorlanacak ta olsam yinede gidiyorum dedim ne olursa olsun... Ve gunu geldi catti. Bisikletim sirt cantam, cadirim, olta takimlarim ve gerekli hemen hemen hersey hazir su anda. Ben hazirmiyim? evet sanirim.. uzaklasmak tek basina kilometrelerce pedal cevirmek ve kendinle basbasa kalmak o kadar cazip geliyor ki su anda tamamen hazirim diyebilirim. Oyle bir guzergah secmek durumunda kaldim ki sanki birine gidiyor gibi oldu.. ama kimseye gitmiyorum aslinda. kendime bile degil.. bir yere bile degil bu gidis.. sadece gitmek yolda insanlari gormek onlarla konusmak sonra devam etmek. bir kac domates biraz beyaz peynir biraz ekmek... restoranlardan, marketlerden ve insanlarin oturup hizmet almaktan keyif aldigi heryerden uzak dolasmak durmak.. Sanirim buna cok ihtiyacim var...


kendime bisiklet kaski bile aldim.. eldivenim mataram ve dezenfektan ilaclarim da hazir.. kene korkusu da yok hic icimde.. Gidiyorum ben bir kac saat sonra..


Sabahin 5 inde cikip herkes uyurken kacmak istiyorum bu sehirden.. uzaklasmak lazim daha insanlar kalkip caysuyunu koymadan benim sehirden cikmis olmam lazim..


Gidiyorum ben.. Bisikletle.. uzun mesafelere... hemen hepinizin en az bir kez hayal ettigi sekilde hemde.. belki size de ilham olur bu gidisim.. Belki sizinde hayatinizdan bir "keske"niz azalir benim gibi...


Gidiyorum ben...
haydi eywallah...

Gunebakan

Bir yolun kenarinda bir aycicegi varmis bir zamanlar. O aycicegi bir yolcudan gunesin guzelligini duymus. Oyle ovuyormus yolcu gunesi ki, isik sactigindan bitkileri buyuttugunden, insanlari ve dunyayi amansiz kis soguklarindan korudugundan , geceyi ve gunduzu belirlediginden , hayati duzene soktugundan ballandira ballandira anlatiyormus yanindakine. Ama aycicegi de dinliyormus belli etmeden. Yolcu uzaklasinca dusunmus, nerde olabilir ki bu gunes ?

Ne kadar da iyi, ne kadar da yuce birsey bu gunes demis ve dusundukce buyutmus icinde ve ona asik olmaya baslamis. Icinde gunesi bir kez dahi olsa gormek istegi oyle buyumus ki, gunes der baska birsey demez olmus. Ama onu hic gorememis etrafinda. Gunler gecmis boylece ve o gunesi beklemis durmus o yorelerden gecsin diye.

Bekledigi, aradigi, ugruna hayaller gordugu gunesin, aslinda her gun onu gordugunu dusunememis hic . Cunku oyle kurmus ki kafasinda gunesi , aslinda orda basinin hemen ustunde oldugunu anlayamamis. Her gun gozunun icne baktigini bilememis.

Neden sonra bir gun yine o yoldan gecen bir yolcu gunesi isaret ederek “su gunes e bak yahu yine yakti kavurdu bizi” demis. O anda anlamis o tepede paril paril duran seyin gunes oldugunu ve o gunden itibaren hep yuzunu ona cevirmis gun boyunca.

O gun bu gundur , gunebakan demisler aycicegine. Ayciceginin gunese askiymis aslinda onun hep gunese yuzunu cevirmesinin sirri.

Hikaye burda biter sanmis herkes ama o ask birgun gelmis o gunebakanin butun ozunu kurutmus, suyunu buharlastirmis ve oldurmus gunebakani. O olup giden gunebakanin anisina o gun bugun butun gunebakanlar gunese asik olmus imkansiz oldugunu bile bile ve hicbiri kavusamamis asik olduguna.

-Bitti-

Can Yucel

En yakası açılmadık küfürlerden en acılı ağıtlara; en afili sokak ağızlarından en yoğun sevda ve sevgi şiirlerine; cin gibi zeka pırıltılarından en yalın, en sade söyleyişlere kadar her şeye yer verir siirinde. Can yucel bahsettigim unlu sair bir cok kimse taniyacaktir bu tanimla onu zaten. Zamanin meshur milli egitim bakani Hasan Ali Yucel'in ogludur. Klasik floloji okumus ve aykiri dizeleri gibi aykiri bir hayat yasamistir. Datca'da yasamis ve orda hayata gozlerini yummustur. Bir kac siirinden ornekler yazmak istedim.. sanki beni anlatir gibi olanlarindan ozellikle...


Buluşmak Üzere
Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni

.............

Değişik
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
...

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

ve devam eder .......

benvenuto a solezza

La vita è strano perche tre giorni fa mi sentivo che posso cambiare il mondo. Ma poi adesso mi sonto che non sono una parte di questo mondo. non voglio fare niente e non credo che posso cambiarmi perfino. La vita è duro, la vita è inguisto, la vita è merda, la vita è stronsa.. Pero dobbiamo continuare di respirare.. se non ha il corragio di uccidersi. Perciò dobbiamo dimenticare quelli che sono ci fatti sentirsi male.

sono sicuro che tutti che hanno letto questa scrittura hanno capito che sono seperato dalla mia fidanzata. Si, è vero.. ma questo non è tutto.. sono triste di vivere una fine così. io ero sempre il lato chi stava darendo.. ma lei non ha voluta di amarmi.. non c'era niente di fare ed ancora non c'è niente di fare.. la solezza a rivenuta a me... non c'è niente di dice.. ma solo benvenuta...

marifet degilsede yasamak...

Hayat hos surprizlerle doludur kimi zaman. Kimi zamanda kabuslar gunduz cikar insanin hayal dunyasindan gozlerinin onune . Ne zordur bilirmisin? Yada sence zor olan nedir? Belirsizlik mi? Yalnizlik mi? Beklemek mi? Yoksa umut etmek mi?
Zordur hepsi yeri geldiginde..

Ama umut ediyorsan bir belirsizligin tam da icinde, yalniz basina bekliyorsan iste o zaman zordur hayat.

...ve umut ettigin, belirsizligi olusturan, beklenilen kisiyse seni yalniz birakan daha da zorlasir.

...ve sen beklediginin gelmeyecegine, umut ettiginin olmayacagina, belirsizligin cozulmeyecegine, yapayalniz kalacagina inanirsan en zor haline gelir hayat..

Zordur vesselam
yasamasi da olmesi de
ama hala yalnizsan ,
umuyorsan,
belirsizlikteysen,
umut ediyorsan,
yasamaya mecbursundur, olemezsin
velhasili
marifet degilsede yasamak yinede guzeldir

Hundered things that i want to do before i die.

Something i believe that i should do before i quit breathing. I think everybody does such a list or a bunch of dreamings or plans. But most of them dont make a list such as i do. now here is the list. Actually i havent got 100 things at the moment but i will continue adding whenever something comes to my mind. Numbers are not sequential or ordered in the importance for me.

Now i have only 30 of them but i ll continue :))))

Let me start then:)



1-I should drive a Ferrari

2-I should eat mussel (midye) and kokorec (already ate)

3-I should go to Sumela Manastir in Trabzon.

4-I should go for a long sea trip.

5-I should play poker in Las Vegas

6-I want to take a cooking course in France

7-I have to watch a Fifa World Cup final game.

8-I should be at the city which olympic games occurs.

9-I should go to see New Zelland

10- I want to learn how to speak Russian


11-I want to direct a short movie.(i tried but couldnt finished)

12-I will definitely buy a VolksWagen 1303 Beetle

13-I want to take my son/daughter/nephews/nices to their first BJK match.

14-I want to watch a game at NeuCamp Stadium

15-I want to watch a English Premier League Match

16-I want to watch Godfather movie series without a break

17-I want to go to middle asia and drink Kimiz in an authentic tent.

18-I should go to Nepal.

19-I want to fire fireworks.

20-I want to drive a long vehicle.

21-I want to see a whale in the sea.

22-I want to make a mix to a song profesionally.

23-I should have an animal at my home.

24-I want to grow vegetables in my garden.

25-I want to have kids.

26-I want to have a Harley Davidson

27-I want to fish at the ocean.

28-I want to have a pair of red nickers.

29-I want to sleep 24 hours at least once.

30-I want to get married before i am 30.

Bir otomobilden daha fazlasi, tutkunun otomobili..

VW'in efsane olmus otomobili VW1303 olarak ta bilinen ama hemen her ulkede o ulkenin dilinde farkli bir isimle anilan "vosvos" uzerinden yillar gecsede popularitesini "en azindan tutkulu bir gurup tarafindan" korudu. Almanya ve Hollanda'da kafer, italya'da Maggiolino, ingiltere'de Beetle, Amerika'da bug ulkemizde ise tosbaa olarak anildi. Yuvarlak hatlari ve kucuk yapisiyla hep "ne kadarda sevimli" iltifatlarina mazhar olan vosvosun hikayesi oldukca ilginc aslinda. Tasarimcisi daha sonra Dunya'nin en pahali ve prestijli otomobillerinden biri olan Porsche'nin babasi Ferdinand Porsche.

.

Daha da ilginc bir nukte ise yillar sonra baris cocuklari yada cicek cocuklar olarak bilinen ozgurlukcu, savas karsiti akimin sembolu haline gelecek olan vosvosun yapilmasini tesvik eden kisi ise Savasin ta kendisiyle ozdeslesen Adolf Hitler. 1934 yilinda Hitler, F. Porsche ile bir araya gelerek bir halk otomobili uretmesini ister ve o gun baslayan surec bize vosvos olarak doner. Ilk uretimi 1937 yilinda baslasada VW tosbaa modeli 1939 yilindan itibaren seri uretime gecti. Tarih 1949'u gosterdiginde ise 50.000. vosvos fabrikadan cikmisti. O gunden sonra hizla yayilan bir sekilde sempati ve tutkuya donustu vosvos. Ulkemizde de bir cok hayran kulubu olan vosvosun dunyanin hemen hemen her ulkesinde hayranlari ve fanclub'lari bulunmakta. Turkiye'deki ilk vosvos kulubu olan VW Fun Club-İzmir kuruldu.

.

Almanya'da son vosvos 1985 yilinda uretildi ve bu son vosvos Wolfsburg'taki muzede sergileniyor. Ancak vosvos Nijerya, Brezilya, Meksika, Peru ve Uruguay’da devam etti. Yillar icinde bu fabrikalarda vosvos uretimini bitirdi. Sadece Meksika'nin Puebla sehrindeki Vosvos fabrikasi 2003 yilina kadar klasik vosvosu uretmeye devam etti. 30 Temmuz 2003 gunu 21.529.464’üncü son Vosvos Meksika'da uretilerek yine Wolfsburg'taki muzeye gonderildi.

.

Yillar gecsede uzerinden insanlarin ilgisini hic kaybetmeyen vos hemen hemen dunyanin her yerinde bir bayan ismiyle adlandirilir ve hep bir bayan olarak hitap edilir. Tutku'nun arabasi oldugu o kadar acik ki, soyle bir cevrenize baksaniz trafikte, diger eski otobmobillere nazaran kat be kat fazla sayida vosvosun hala yollari asindirdigini gorursunuz. Hemde kendinden yasca cok daha genc olan otomobillere gore cok daha iyi bakilmis halde.
.

Dedim ya tutkudur vosvos sadece araba degil..

Diary or blog?

I have seen this blog is turning into a diary these days. I had no expectations of being read but it is again doesn't seem right to write this way. Therefore i decided to write all those things about my mental conflicts and troubles in a generalized way. So it won't be a diary anmore and i will continue writing what i want.. Am i too clever? yeah i think i am:))))))

Cengiz Han'in oglu

Cengiz Han'in buyuk oglu Cagatay simdi yasaydi ne yapardi bilemiyorum ama senin yaptigin gibi yapmazdi Cagatay. Elindekilerin kiymetini bilirmiydi bilemem cunku koskoca mogol devletinin kiymetini bildigini soyleyemem tarihsel acidan baktigimda. Ancak senin elindeki kiymet bir insana mogol imparatorlugu kadar zor gelebilecek bir kiymet ve sans bence. Simdi sira sende bir ihtimali koskoca bir imparatorluga ceviren Cengiz Han' a gore isin daha kolay emin ol:)))

la vita rinasce...

Ieri ho sentito una canzone che ha testi così.. "La vita rinasce sulle tue cicatrici". Se mi ricordo bene la canzone è Mala sirena di Modena City Ramblers. Mi ho piacuto la melodia però i testi sono più belli. Tutti, noi avevamo i cicatrici della vita. Talvolta loro vengono d'amore talvolta da pentirsi di una cosa che non si ha vissuto mai.

Chi dice non ho niente di rammarico della vita, lui assolutamente è un bugiardo. Perche tutti hanno l'emozioni ed è stata inamorati almeno una volta delle vite loro. Comunque non voglio dire che tutte le storie d'amore finiscono male però in realta il più finiscono con il delusione. Un uomo diceva che "l'amore consista un'po di sorriso ed un'po di felicita ma tutto resta sono tristezza e delusione." Penso che lui ha raggione.

Allora ma c'è una cosa che non avremo dimenticato che, la vita rinasce sulle tue cicatrici. Perchè la vita non ferma con la nostre delusione. La vita non sta fermanda per ogni cosa. Quindi dobbiamo imparare di alzare in seguito a tutte che abbiamo perso.

La vita rinasce sulle nostre cicatrici.

Ceyrek kala bitti..

Fenerli arkadaslarimla ugrasmayi cok severim. o kadar tatli sinirlenirler ve bu o kadar cabuk olur ki fener agziyla kus tutsa bile ben onlari kizdiracak bir yanini bulurum. Ve en son sambiyonlar liginde ceyrek finalde oynarken fener demistim tum fenerli arkadaslara yari finale cikin fener hakkinda tek kelime daha etmeyecegim. Sagolsun ki fenerliler beni zor durumda birakmadi ve elendiler. hani simdi feneri soyle boyle tebrik ederim aferin cocuklara diyecek degilim. hele hele milli gurur su bu laflarina hic girmeyecegim sonucta malazgirt savasindan degil bir futbol macindan bahsediyoruz. Ama kendilerine guvenleri ve iyi futbollari icin kutlamadan da gecemeyecegim. Ne demisler Sezerin hakki Sezercik'e:)))

acikama / information / informazione

Bu blogu takip eden oldugunu dusunmuyorum ama yinede boyle bir bilgi vermek istedim. Bundan boyle bazen ingilizce bazen turkce bazende italyanca yazacagim. Bu arada baska bir dili de yazacak kadar ogrenirsem onu kullanarak ta yazarim herhalde. Bu kadar dil biliyorum gosterisinden ziyade kazanimlarimi unutmamak icin yaptigim birsey.
.
I dont think anyone keeps reading this blog but i again wanted to share information about this blog. From now on i will write sometimes in turkish sometimes in english and sometimes in italian. and by the way i guess if i would learn another language enough to write i will use that language to write too. This is not to show that how much language i can speak but it is to use what i learned and prevent myself to forget them in the time.
.
Non penso che qualcuno legga quel blog continuamente però io ancora voglio informarvi su quel blog. D'ora in avanti scriverò talvolta in ingilese talvolta in italiano ed alcuna volta in turco. Se imparessi un altra lingua che basterebbe a scrivere, scriverebbero anche con la nuova. Questa non è per farvi vedere che io posso parlare così motle lingue ma è per servirmi quella che io ho imparato e anche non dimenticarlo.

no mans land

Is there somewhere really no man's land? If there is a place like that i would love to be there. i know there wont be family, friends or the most important people in your life with you. But didn't we born alone and wont we die in a perfect loneliness?

I am not sure if we can stay alone just between those two end. People needs air to respirate and food to feed themselves and also water to drink basicly. But people needs to be socialized. People need to talk , need to express themselves as well.

And after all i am a person in this society. Therefore i need people around me. and love decides who will be with you in the life. Consider everyone is a driver in the world and has their own buses. You can go in different ways, you can stop anywhere you want, and you can bring anyone in your bus. Sometimes u drive with long line of buses sometimes u cant see any other vehicle around you. sometimes you drive on a highway but sometimes you drive on a larger footpath. like the life we live, sometimes everything is easy and the other times it is hard to survive. sometimes you have lots of people around you and sometimes you feel dark deepness of loneliness.

If i am a bus driver on my own way to end, i prefer to have lots of passengers who is going same destination with me and who is supporting me in this way. But sometimes someone doesnt like to be with you in this trip and you can do nothing to get them into your bus.

Sometime words doesn't have enough power to make people believe. Acts are more important then what u said after. Regret is not the medicine that cure your mistakes and the worst feeling is usually that u can't do anything but only regret.

And it is not easy to pass through like it is said in Latin proverb. "octa est fabula" which means the game has been played and over.

Everybody has a one way ticket. but some has double seat full with the most important person he thinks in the world. some has the seat has already been emptied and filled with regret.

Bilmem nerde?

Dunyamizi ne kadar taniyoruz? Yada tanisak ne olur tanimasak ne olur... Aslinda bir bakima oyle.. Amerikadaki halkin belkide %90 Turkiye'nin nerede oldugunu hatta savastiklari Irak'in nerede oldugunu bilmiyor ama devletleri butun dunyanin isine karismakta hic sakinca gormeyecek kadar kustahlasabilecek madi ve politik guce sahip olabiliyor. O yuzden genel kultur olarakta olsa bilmesekte olur tabi.. ama ben soyle bir baktim ve ne nerede kendimi test ettim bu sitede.. Ben 10. seviyeye kadar ulastim 3. denememde bakalim siz ne kadar biliyorsunuz dunya siyasi cografyasini..

http://www.minijuegosgratis.com/juegos/hwdykyworld/hwdykyworld.html?a456=c6ba

Veletler tehlikelidir..

Kucuk cocukken siddete egilimli oldugumuz zamanlar olmustur.. Mahalle kavgalari bile vardi mahalle maclari gibi.. Hatta hic unutmadigim bir seferinde assagiki mahalleden bi cocuk dudagimi patlatmisti.. ya 6 ya 7 yasindaydim ama uc gun o cocugu tenhada nasil kistiririz planlari yapmistik.. Ama o zaman o kadar kavga ederken bile hic kendimizden buyuk birini dovmeye kalkmamaistik.. Hatta aklimizdan bile gecirmemistik herhalde.. Kendinden buyuk birine kafa tutmak ne haddimizeydi.. birlessek belki biseyler yapabilirdik ama kac kisi lazimdi buyuk birini dovmeye??.. kim bilir..

Iste bunu dusunmus birisi ve almis kalemi defteri eline yapmis hesabini.. sonrada usenmemis bunu hesaplayan bir site yapmis... 5 yasindaki cocuklardan kac tanesiyle basedebilirsiniz?? iste buyrun ogrenin :)))

http://www.howmanyfiveyearoldscouldyoutakeinafight.com/

Bloglar bloglar...

Bu gunlerde blog sayfalari cok ilginc iceriklerle donaniyor. Kiminin anlattigi, kiminin sergiledigi ilginc... Ancak bu blogun kendisi baslibasina ilginc bence.. Ingilizce icerigi dili bilmeyenler icin sorun olsada sayfalar arasinda dolsatikca ne dedigi kadar seklininde ilginc oldugunda hemfikir olacaksiniz benimle..

Miranda July imzali blogu burdan izleyebilirsiniz..

http://noonebelongsheremorethanyou.com/

iluzyon

Iluzyon yada goz yanilsamasi.. her nasil adlandirirsaniz adlandirin anlamakta hep gucluk cektigim birseydir bu iluzyon resimler. internette bir cok kez karsilasmaniz olasi olan bu iluzyonik resimleri bir Japon sitesine toplamis.. Akiyoshi'ye tesekkur ederken bir yandan da bu ilginc seylerle genelde Japonlarin yada uzak dogulularin ugrasiyor olmasi da ilgimi cezbetmedi degil hani...

Yukaridaki gibi onlarca goz aldanmasi olan resmi bulabileceginiz bir site..

http://www.ritsumei.ac.jp/~akitaoka/index-e.html

Baris Manco

Seni unutmadik Baris Manco...

Olumunun 9. yildonumunde seni saygi ve hasretle aniyoruz..

Hakkini helal et Earl!

Iki resim arasindaki 10 farki sorsam bulamazsiniz herhalde:)) Biri amerikan kanali NBC de yayinlanan, Turkiye'de ise CNBC-E de izleyebileceginiz "My Name is Earl" digeri ise STV'de yayinlanan "Hakkini helal et". Bilmeyenler icin dizilerden biraz bahsedeyim. My Name is Earl dizisinin bas kahramani Earl uslanmaz bir serseri, hirsiz ve toplum duzenine uygun olmayan biriyken kazi-kazandan bir miktar para kazanir ve daha kazanmasina sevinirken bir kaza gecirir. Hastanedeyken yaptigi onca kotulukten sonra basina gelen ilk iyilikte kaderin yada "karma" felsefesinin onu cezalandirdigini dusunmeye baslar. Kendine bir liste hazirlar ve yaptigi tum kotulukleri bu listeye gore duzeltmeye baslar. Bu ugrasi esnasinda basindan gecen komik olaylarda diziye konusunu verir. Hakkini helal et ise Samanyolu TV de yayinlanmaya baslayali henuz cok olmadi. Konusu mu... Eski bir hirsizin yaptiklarindan pisman olup tovbe ederek daha once canini yaktigi herkesten ozur dileyip "hakkini helal et" demesi uzerine kurulmus...

.

Daha once de bircok dizinin turkiye versiyonu cekildi. "Everybody Loves Raymond", "Evli ve Cocuklu (Married with Children), simdi ismini tam animsayamadigim bir uzayli dizisi hatta Alf'in bile turk versiyonu cekildi. Diger bircok dizinin sonunda telif haklarini aldiklarini belirtir bir ibare gorduk bu dizinin sonunda varmi bilmiyorum acikcasi sonuna kadar izlemedim. Ancak bu dizideki trajikomik olay dizinin adinda birazda.. Acaba dizinin yapimcilari islami bir yaklasimda olduklari asikar olan bu kanalda diziyi yayinlamadan once "My Name is Earl"un yapimcilarini arayip "Hakkini helal et" dediler mi acaba.....

Birde oynayan oyuncuyu da bu kadar benztmeye gerek var miydi? :)))

Korkunun alfabesi

Korku filmlerinin alfabesi iste boyle olur demis bir arkadas ve usenmemis oturmus yazmis, cizmis her bir harfe karsilik gelen korku filmi simgesini...

http://www.headinjurytheater.com/abchorror.htm

Modern Resim : Renk Cümbüşü

Leonid Afremov 1955 yılında Belarus'ta doğmuş aslen İsrail'li bir aileden gelen bir modern ressamdır. Genellikle manzara ve şehir temalarini modern bir üslup ile kullanan ancak resimlerinde fırça yerine spatulayı tercih eden farkli biri. Yukaridaki resimde ressamin istanbul'a bir ziyaretinde yaptigi kız kulesi figuru.. Modern resimin öncülerinden biri Leonid Afremov.

Ben resimlerini gordugumde gercekten cok farkli hissettim. Cunku resimler sanatla ilgisi olsun olmasin herkesi kendine baktiracak kadar canli ve sanki nese dolu. Hani bazilariniz hatirlar cocuklugumuzdaki macuncu amcanin tepsisi yada simdiki cocuklarin anlayacagi sekliyle alisveris merkezlerinde gordugumuz sekerci dukkanlari gibi renk-a-renk!! capcanli!! civil civil..

Ressamin kisisel sitesi :

http://www.afremov.com/

Kisa ozgecmisinin de bulundugu Wikipedia sayfasi :
http://en.wikipedia.org/wiki/Leonid_Afremov

Ve burada da ressam hakkinda kisa bir belgesel :
http://www.youtube.com/watch?v=Qu5Fn6BiYoc

Patlayan Cicekler...

Sanati hayal gucuyle bile sinirlayamiyoruz gercekten.. Bircogumuza sanat nedir diye sorulsa hemen hemen hepimizin verecegi cevaplar resim, heykel, sinema, muzik gibi populer sanat dallarini isaret eder. Ama zihnimizdeki sanat olgusu genelde gorduklerimiz ve duyduklarimizla sinirli kalir, yeni bir fikir uretemeyiz.. zaten uretebilsek bizde sanatci olmaz miydik?..

Bir fotograf sanatcisinin son derece siradisi bir calismasi. Sivi azot ile ani donmaya maruz biraktigi cicek buketini kucuk captaki patlayicilarla patlatirken goruntulemis...

Sanatci Ori Gersht adinda, 1967 Tel-Aviv, Israil dogumlu bir fotografci. Su anda Londra'da yasayan Ori Gersht Londra Westminster Universitesinde Fotografcilik, film ve video ogrenimi aldiktan sonra, Londra kraliyet sanat akademisinde fotografcilik uzerine master yapmis.

Daha fazla fotograf ve sanatci hakkinda bilgi almak icin asagidaki linki tiklayabilirsiniz.

http://www.mummeryschnelle.com/pages/ori1.htm

Baslarken

Bloglar gittikce daha cok izlenir, takip edilir oldu su siralar, ama benim blog olusturmakta populer bir neden oldugunu soyleyemem. Internette dolasacak zamanimin cok oldugu su siralarda bulduklarimi, gorduklerimi, begendiklerimi, destek verdiklerimi ve kinadiklarimi yani tepkiselligimi disavurmak dilegi belki.

Bilemiyorum bu sayfanin izleyeni de olurmu ama boyle bir kaygimin oldugunu da zannetmiyorum.. Eh gun gelirde "ee kimse okumuyo benim yazdiklarimi" dersem o zaman dusunurum:) kaybettigim bir sey daha olur hayatta, ne kaybederim ki baska!!

Iste boyle cok amacsiz olmaktan daha iyidir paylasmayi amac etmek diyerek basliyor bu blog.. umarim birileri begenir benden baska... bunu umut etmek bile guzel aslinda...

Emre Dizlek
emredizlek@gmail.com